دوستی دارم که همیشه میگه عشق وجود نداره، بلکه در زندگی ما لحظات عاشقانه‌ای هست که انقدر دلچسبه که به تمام زندگیمون نفوذ می‌کنه. خلاصه‌اش اینه که همه ما قلبمون برای یه آدمی تندتر می‌زنه هرچند که اون حس لحظاتی هست و مواقعی هم نیست.
اما بیان عشق یه موضوع دیگه‌اس؛ چیزی که به نظرم هیچ وقت زن‌ها و مردها در موردش به توافق نمی‌رسن. زن‌ها به دنبال شنیدنش و مردها فقط به دنبال اثبات کردنش ( معمولا از بیانش فرارین😎)
اما مشکل بیشتر اونجاییه که تعریف آدما از عشق متفاوت میشه و کمتر حاضر میشن تعریف طرف مقابل رو بپذیرن😏
و نتیجه این میشه که آدم ها رو با مدل تفکر خودمون دوست داریم و با این مدل دوست داشتن بیشتر اون آدم از ما دور میشه.
شاید بهتر باشه که اجازه بدیم مسیر گفتگو همیشه بین ما باز باشه. بگیم و بشنویم و همدیگه رو با شناخت بهتری دوست بداریم.
نسیم_بانو
